Karamel'im

İşte benim karamela şekerim:) Kendisi sokak kedisi bizim apartmanın önünde ikamet ediyor:) Mama vermeye gidince hemen kucağıma atlamak istiyor , mamadan önce sevgi önemli onun için:) Nasıl seviyoruz birbirimizi.Tetenoz olan kedinin kardeşlerinden bu da.Diğerleri başka yerlere gitti ama bu bana sadık , gözü bizim mutfak camında ya da balkonda:) Bir kıpırtı oldu mu başlıyor aşağıdan bağırmaya.Günde iki kez mama veriyorum her gün en az 15 dakika seviyoruz birbirimizi.Yüzüme bakıp patilerini yanaklarıma uzatıyor gel de yeme:) Aşılı olduğum için rahatım bu konuda:) Ama her kucaklaşmamızdan sonra eve gelip dezenfekte oluyorum.
Bizim kapı sesini,benim ayak sesimi tanıyor pisi hemen başlıyor kapının önünde koşturup miyavlamaya.Eve girerken de kırk takla attırıyor kapıyı açmamla benden önce apartmanın içine koşuyor merdivenleri çıkmaya başlıyor eve gelecekmiş:) Bana kalsa hemen alırım aslında ama annem hiç istemiyor evin önünde mutlu o diyor:) Eğer iş nedeniyle ayrı eve çıkma durumum olursa Karamel'i de almayı düşünüyorum.Karamel'den başka bir sürü kedi geliyor çoğuyla tanışıyoruz:) Ama Karamel'in yeri çok ayrı.Pembe burunlu , karamel renkli oğlum o beniim:)
Not: Blog yazarlarının çoğu kediye ya da kedi sevgisine sahip:) Çok mu yalnızız yahu:)