Yalan Mimi

Mimcibaşısı Dipoş beni mimlemiş:)
Mim Konusu: Yalan hakkında düşünceleriniz. Söyler misiniz? Söylediniz mi hiç?Bu mimin hakkını verecek anılarım var öyleyse başlayalım yazmaya:)
Küçükken yalan söylediğim zamanlarda babam göz bebeklerin seni ele veriyor boşuna uğraşma derdi:) Yalan söylediğimde göz bebeklerimin büyüdüğünü ve gözlerimi kaçırdığımı söylüyordu.Gerçekten göz bebeklerim büyüyor muydu yoksa o beni itirafa sürüklemek için blöf mü yapıyordu hala bilmiyorum.Aradan yıllar geçti en sıkıntılı zamanlara geldik , babamın tavsiyelerini dikkate alarak kendimi geliştirdim:)
Öncelikle ikizler burcu olduğumu söylememde fayda var.Çok hızlı düşünme kabiliyeti sebebiyle yalana en yatkın burçlardan olduğu söylenir.Hatta şizofrene en meyilli burç ikizlermiş:D
Gelelim benim yalanlarıma.Hayatımda en fazla yalanı 17-18 yaşlarımda söyledim.Yalan söylememdeki tek amaç okulu/dershaneyi ekip gezip tozmaktı başka da bi arzumuz yoktu:) O dönemleri atlattıktan sonra yalan söylememi gerektircek bi durum kalmadı hayatımda.Beyaz yalanlar haricinde:) Şimdi bi arkadaşın çok beğenerek bir elbise almış ve beğenmiyorsun nasıl olmuş sorusuna olmamış mı diyeceksin:) Ben diyemem...Neyse çok uzattım anıya geçiyorum artık:)
Sanırım lise 2'deyiz her cumartesi cafelerden cafelere gezip tozuyoruz amaçsızca.Bu süre zarfında üç cafe batırdık gittiğimiz her mekan iflas bayrağını çekip kapandı ve biz mecburi mekan değiştirmek zorunda kaldık:) Günlerden bir gün arkadaşlardan haber geldi canlı müzik yapacaklarmış siz de gelin diye.O zamanlar konserden konsere canlı müzik dinleyebildiğimiz için ve gündüzleri canlı müzik yapan mekan olmadığı için biz gözümüzü kararttık.Arkadaşım <şeker gibi> ve ben hazır olduk evden çıkmayı bekliyoruz ama nasıl yağmur başladı.Şeker gibinin annesi Çakal Carlos (bu lakabı ben takmıştım) yağmur yağıyor diye çıkmasına izin vermiyor hal böyle olunca ben de beklemek durumunda kalıyorum.Ayrıca anneler birbirini gaza getirip çıkmamıza engel olmaya çalışıyorlar.Gidiceğimiz mekan annelerin bilmediği bi cafe bilmedikleri mekan olunca ordan da ambargo yiyeceğimizi bildiğim için şeker gibiyi tembihliyorum Leman'a gideceğiz de diye.Ama gözlerini kaçırma asla kendine güvenerek söyle diyorum.Bu konuda ona az ders vermedim:) Benim uzmanlık alanım yalanı söylerken asla belli etmememdi gözlerime hakim olmayı öğrenmişim:) O illa kendini ele verirdi ama işin ağlayıp yalvarma kısmına gelince çok fena rol keserdi şeker gibi kız olurdu küçük emrah:D
Biz o gün güç bela Leman'a gidiyoruz diye evden çıktık ve farklı bir cafeye gittik.Arkadaşlarla oturup şarklılar söyledik alkolsüz ortam bu arada yaptığımız ters bir şey yoktu.Sonra canlı müzik yapanların işi bitince davulları gitarları yüklenip çarşıya döndük ordan da evlere dağıldık.
İşin asıl komik kısmı evde başladı.Annem nereye gittiniz ne yaptınız diye önce güzelce anlattırdı ısrarla üst üste soruyor Leman'daydınız yani diye , evet üst katta oturduk hep arada dondurma almaya çıktık vs diye atıyorum bi şeyler:) Tabi annem dayanamayıp döküldü.Kadıncağız bizim arkamızdan evden çıkmış Leman'a gitmiş üst katta iki saat oturmuş çay kahve içmiş bakmış kimse yok dayanamayıp sahiplerine sormuş geldiler mi diye:D Artık öyle bir durum ki Leman'ın demirbaşı olarak anıldığımız için sahipleri de tanıyordu:) Sonrasında ben işin aslını anlattım doğrusunu söylesek izin vermeyecektiniz falan filan dedim.Bi yandan da katılıyorum gülmekten annem Leman'a gitmiş diye.Yiyişken çiftleri de görmüş ortamı hiç beğenmemiş sürekli söyleniyor ben telefonda şeker gibiye anlatıp kikirdiyorum:) Kadın az uğraşmadı benle hey gidi günler.Ancak asıl bombastik takip etme hikayeleri Çakal Carlos'ta onları sırası gelirse anlatırım bi ara:)
Benim söylediğim yalanlar genelde tatlı anılara dönüştü o dönemden sonra bir daha yalan söylemeye gerek de kalmadı en büyük yalanlarım bunlar işte:) Yazarken bile çok eğlendim umarım okurken eğlenirsiniz.Öptüm sizi şeker gibiler:)

Komink Not : Bir zamanlar Lie to me dizisine acayip kaptırmıştım , etrafımdakilerin mimiklerini dikkatle inceleyip kim yalan söylüyor diye anlamaya çalışıyordum:D